Wydawać by się mogło, że to ateński Akropol jest symbolem Grecji. Jednak Ci, którzy mieli przyjemność spędzić czas na jednej z cykladzkich wysp wie, że prawda jest całkiem inna. Dla nich Grecja będzie kojarzyć się z oślepiająco białymi domkami zawieszonych na zboczach stromych skał, z błękitnymi kopułami na szczycie. Mowa oczywiście o Santorini, prawdziwym raju na ziemi. Wspaniała panorama zalanej morskimi wodami kaldery, malowniczy kontrast między białymi domkami a ciemnymi, wulkanicznymi skałami, dymiące wierzchołki wulkanów i ciągle żywy mit o zaginionej Atlantydzie – wszystko to sprawia, że przybywają tu rzesze turystów. Odkąd pamiętam, Santorini było moim wielkim marzeniem. Patrząc na piękne pocztówki z bajkowymi krajobrazami, białymi domkami i niebieskimi kopułami, wąskimi i krętymi uliczkami, zapragnęłam tam pojechać. Co prawda było to parę ładnych lat temu, ale jak kiedyś wspomniałam – po ostatniej wizycie w Atenach, moje uczucia do Grecji powróciły niczym bumerang i naszło mnie na wspominki sprzed lat 🙂
Thira, bardziej popularna pod nazwą Santoryn lub Santorini, a w czasach starożytnych nazywana Kalliste (najpiękniejsza), to mały archipelag południowoegejskiego łuku wulkanicznego. W jego skład wchodzą następujące wysepki: Thira, Thirassia, Nea Kameni, Palea Kameni i Aspro. Kształt przerwanego okręgu zawdzięcza kataklizmowi z roku 1450 p. n. e. Właśnie wtedy nastąpiła potężna erupcja wulkanu o sile trzykrotnie przekraczającej wybuch Karatakau w 1883 r. Zniszczeniu uległa cała centralna część wyspy, a na jej miejscu utworzyła się rozległa, wypełniona morskimi wodami kaldera o powierzchni 83 m kw. i głębokości 400 m, paradoksalnie stanowiąca teraz jedną z największych atrakcji na wyspie. Widok, jaki roztacza się przed oczami turystów wpływających w kaldere, nie ma sobie równych w całej Grecji.
Stolicą wyspy jest Fira, drugie (zaraz za Oia) najczęściej odwiedzane miasto na wyspie, które rozpościera się na klifie o wysokości 300 m. Nie jest skomplikowanym architektonicznie miastem – główna ulica to ta, po której poruszają się samochody i autokary. Tutaj znajduje się Stary Port, do którego przybywają wielkie, ekskluzywne statki. W centralnym miejscu Firy znajduje się taras widokowy, z zapierającym dech w piersiach widokiem na całą kalderę. Również w tym miejscu możemy podziwiać Ortodoksyjny Sobór Metropolitalny. Budynek został wybudowany w 1956 r., ale w wyniku trzęsienia ziemi jej pierwotna część została zniszczona. Idąc dalej w głąb miast, trafimy na tzw. „złotą uliczkę”. Skąd taka nazwa? Właśnie tam znajdują się sklepy z ekskluzywnymi markami, między innymi Chanel, Prada, Gucci, Rolex. Na samej górze miasteczka znajduje się ważny budynek sakralny – Katolicka Katedra Santorynu pod wezwaniem Świętego Jana Baptysty.
Najczęściej fotografowanym miejscem na całej wyspie, które widnieje na większości pocztówek i zdjęć przedstawiających Santorini, jest Oia (wymawiane „Ija”). Mówi się, że jest miastem artystów, malarzy, rzeźbiarzy, i że nie ma serca, które nie zostałoby poruszone tamtejszymi widokami, z czym zgadzam się w stu procentach. Właśnie w tym miasteczku mieści się najczęściej fotografowany kościół wezwaniem Św. Mikołaja, czyli patrona rybaków oraz słynny wiatrak znajdujący się przy końcu miasteczka, tuż nad klifem. W samym centrum miasta stoi bardzo popularny, zwłaszcza wśród par, które zamierzają się w nim pobrać, kościół Panagia Platsani.
Dlaczego domy malowane są w barwach biało-niebieskich? Istnieją 3 wersje tłumaczące użycie tych barw: patriotyczna, ekonomiczna oraz praktyczna. Patriotyczna ma związek z historią Grecji. Barwy narodowe tego kraju, które widnieją na fladze to właśnie biel i błękit. Kolor niebieski symbolizować ma barwę morza okalającego Grecję, zaś biel pianę morską, która uderza o grecki ląd. Wersja praktyczna związana jest z wszechobecnie panującym upałem i skwarem, dlatego też mieszkańcy wyspy wybudowali domy w tych barwach, ponieważ kolor biały nie przyciągają słońca a odbijają je, przez co w domu jest chłodniej. Z kolei niebieski odstrasza insekty. Wersja ekonomiczna zakłada, że farby w tych dwóch kolorach były po prostu najtańsze ze wszystkich innych dostępnych.
Na Cykladach krąży legenda, że mieszkańcy wyspy to… wampiry. Ludzie, którzy zginęli nagle prowadzili życie pełne grzechu, zaś ci co nie otrzymali odpowiedniego pochówku padali w sidła złych mocy i zamienili się w wampiry, zwane vrykolakas. Co było przyczyną takiej przemiany? Po pierwsze wystarczyło, że kot skoczył na martwe ciało jeszcze przed pochówkiem, a moce nieczyste przejmowały kontrolę nad zmarłą osobą. Po drugie wampir może przyjść i zapukać do drzwi, ot tak po prostu. Jeżeli nikt mu nie otworzy od razu, pójdzie sobie dalej, dlatego też wielu Santoryńczyków czeka aż ktoś zastuka przynajmniej dwa razy. Porą, w której Vrykolakas są najbardziej aktywne to południe i północ. Co ciekawe, starsi mieszkańcy wyspy nadal z trwogą czekają, aż ta pora dnia i nocy miną…
Do tej pory z ogromnym sentymentem wspominam pobyt na tej wyspie. Żałuję tylko, że tak mało czasu tam spędziłam, ale pewne jest to, że jeszcze tam powrócę. Poza magią i pięknem tego miejsca, najbardziej zapadło mi w pamięci to, że nabawiłam się tam poparzenia słonecznego pierwszego stopnia i chyba nawet dostałam lekkiego udaru 🙂 Słońce daje o sobie tutaj znać niezwykle mocno, dlatego wybierając się tam KONIECZNIE należy zabrać ze sobą ciemne okulary przeciwsłoneczne, krem z mocnym filtrem i najlepiej kapelusz na głowę! Przekonałam się o tym na własnej skórze, i to dosłownie. Żar lał się z nieba a ja niczym w transie, biegałam po mieście jak szalona bez żadnej ochrony. Do tego biały kolor budynków sprawiał, że słońce odbijało się od nich, a to z kolei powodowało, że było gorąco jak w piekarniku. A ja, całkowicie wyluzowana i zahipnotyzowana tą piękną wyspą zapomniałam posmarować się kremem z filtrem, a o kapeluszu na głowie nawet nie pomyślałam, bo i po co? Przez tę głupotę (tak, to była ogromna głupota) połowa mojego ciała była pięknie przysmażona słońcem, a druga połowa blada jak ściany tamtejszych domków. Wyniosłam z tego cenną lekcję i mam nauczkę na całe życie 🙂 Ku przestrodze zamieszczam zdjęcie zrobione po powrocie z wyspy – może ktoś, poprzez moje nieszczęście nauczy się czegoś 🙂
Wszystkie zdjęcia umieszczone w tym poście są moją własnością, chyba że zaznaczono inaczej. Kopiowanie i używanie bez mojej zgody jest zabronione.
kobiecaintuicja.com 
Moim marzeniem jest odwiedzić to bajeczne miejsce ! ❤
Siper, że wyjaśniłaś, skąd tak właściwie biały i niebieski w Santorini. Świetna ciekawostka .
pozdrawiam 🙂
Dziękuję 🙂 Tak, to jest jedno z tych miejsc, które KONIECZNIE trzeba odwiedzić 🙂 Pozdrawiam!
Piękne zdjęcia, ciekawie opisane, aż chciałoby się tam być!!! Może kiedyś będzie taka okazja 🙂
Dziękuję 🙂 Tak, jeśli będzie taka okazja, proszę nie nie wahać ani minuty! 🙂 Pozdrawiam!
Byłam tam w zeszłe wakacje, powstał nawet wpis na ten temat. Piękne miejsce, malownicze wręcz bajkowe.
Tak, cudowne miejsce! Ja jeszcze kiedyś się tam z całą pewnością wybiorę! 🙂 Pozdrawiam!
A byłaś na wulkanie? Ja popłynęłam na środek, do wulkanu i ta wycieczka była super! Świetny przewodnik, który nam opowiadał różne ciekawostki, dotyczące wybuchu wulkanu i formowania się wyspy, ale w słowach… jakby nam opowiadał jakąś bajkę! Świetne to było!
Ja mam podobnie jak Ty – wspominam bardzo miło Santorini! Na dodatek byłam tam z kolegą, który tam mieszkał, więc zaprowadził nas także do tych mniej turystycznych miejsc, na lokalne plaże (byłaś na czerwonej i czarnej plaży?) i jeździliśmy po wyspie samochodem.
A jeśli chodzi o poparzenie słoneczne…przyznaję się, że mi też się tak przydarzyło – poparzyłam się nie na plaży (nie leżakuję na słońcu, zawsze pod parasolką), ale właśnie spacerując po mieście. Niestety czasami się zapomina o tym 🙂
Niestety nie byłam, bo na Santorini spędziłam bardzo mało czasu 😦 Ale pewne jest to, że niebawem się tam wybiorę na dłużej i popłynę na środek, do wulkanu 🙂 I na spokojnie zobaczę wyspę 🙂 A jeśli chodzi o poparzenie, to do tej pory, na samą myśl o tym (chociaż było to 6 lat temu) mam ciarki na plecach 🙂 No, ale całe życie człowiek uczy się na błędach 🙂 Pozdrawiam serdecznie! 🙂
Santorini było i moim marzeniem 🙂 Ale jako że chciałam uniknąć wakacyjnych tłumów, to wybraliśmy się tam w lutym. Bajka! Było pusto, cicho i cudownie, całą wyspę mieliśmy praktycznie tylko dla siebie 😉
Ja niestety wybrałam się tam w czerwcu i było tyle ludzi, że trudno było znaleźć kawałek wolnej przestrzeni, żeby zrobić jakieś ładne zdjęcia… 🙂 Ale następnym razem zrobię tak jak Ty i pojadę poza sezonem 🙂 Pozdrawiam 🙂
Zawsze chcieliśmy się tam wybrać. Jakoś do tej pory nie było nam dane, ale kiedyś się wybierzemy! Piękne widoki. ZAZDROŚCIMY!
Oj, jest czego zazdrościć! 🙂 Jeśli tylko będziecie mieli okazję, koniecznie zawiatjcie na Santorini 🙂 Pozdrawiam!
Pięknie tam jest! 🙂 Podróż do Santorini to jedno z moich marzeń, które planuję zrealizować w najbliższej przyszłości. 🙂
Koniecznie! 🙂
Pozdrawiam!
Naprawdę wygląda jak raj na ziemi 🙂
I tak jest w rzeczywistości 😉
Pozdrawiam 🙂
Pięknie tam!! Tyle już słyszeliśmy opowieści o Grecji i jej uroku, a my jakoś wciąż jeszcze tam nie dotarliśmy. Może w tym roku… 😉
Trzymam kciuki żeby się udało 🙂
Pozdrawiam!
Santorini przepiękne miejsce! Jak miło oglądać takie słoneczne zdjęcia w środku zimy 🙂
Miło było powspominać tamte czasy 🙂
Pozdrawiam!
Santorini to zdecydowanie jedno z tych miejsc, do których bym się jeszcze wybrała, ale na razie mam inne priorytety. może kiedyś się pomyśli 🙂 bo Santorini wydaje mi się być trochę takim „emeryckim” kierunkiem 😀 ale może się mylę.
Widać, że fantastyczne miejsce. I koniecznie trzeba odwiedzić. 🙂
Koniecznie! 🙂
Przepiękne zdjęcia! Aż chciałoby się tam być! 😀
Polecam! 😉
te fotki stanowczo zachecają do przejrzenia ofert biur podróży, gdy we Wrocłąwiu pada i wieje pioruńsko 😉
🙂
O tych wampirach nie słyszałam, Ciekawe, ciekawe
🙂
Jak pięknie! Zastanawiałam się, czy w tym roku urlopowo znowu wybrać się do Grecji (w zeszłe wakacje byliśmy 2x!) – i chyba mnie przekonałaś 🙂
Grecja is always a good idea 😉 JA też muszę zaplanować kolejny wyjazd do mojej ukochanej Grecji 🙂 Pozdrawiam
Uuu, niezłe poparzenia. Dobrze, że chociaż było warto 🙂
Warto było 🙂 A o poparzeniach już dawno zapomniałam, teraz pozostały piękne wspomnienia (i zdjęcia) z Santorini 🙂 Pozdrawiam
Bajkowe zdjęcia, szkoda pleców 🙂 ale czy faktycznie tam jest tak mało ludzi? Nie byłaś zmęczona tłumem? tego się obawiam w takich rajskich miejscach…
Nieee, tam nie ma mało ludzi 🙂 Całe tłumy turystów. Z tym, że ja byłam tam tylko jeden dzień, więc jakoś przetrwałam wśród tego tłumu. Pozdrawiam
Moje absolutne TOP z listy podróżniczych marzeń. Obawiam się że w tym roku niestety nie starczy mam już na Grece i środków i czasu, z uwagi na zbliżający się termin wyprawy do Azji. Ale w następnym roku odwiedzę te wyspę koniecznie. Śni mi się po nocach. Piękne zdjęcia, super wakacje . Pozdrawiam Serdecznie
Tak, Santorini trzeba zobaczyć w życiu. To planuj koniecznie w przyzłym roku! 🙂 Pozdrawiam
Chciałabym się tam kiedyś wybrać. Napisze Pani więcej artykułów o pobycie w Grecji np. co warto spróbować do jedzenia?
Koniecznie trzeba zobaczyć Grecję! Jeśi chodzi o więcej artykułów na temat Grecji, to napisałam dawno temu, zapraszam do sekcji „Grecja” do poczytania 🙂 Również o tym, co warto zjeść greckiego. Pozdrawiam
Coś pięknego – wyspa to też moje marzenie, a jeszcze większe, to siedzenie i pisanie na bloga na tarasie jaskiniowej chatki z widokiem na kalderę. Nie dziwię się znaczeniu nazwy Kalliste ❤
Przykro mi, że doświadczyłaś poparzenia i udaru, ale chyba było warto dla spełnienia marzenia.
Raj na ziem!
Ja też mam takie marzenie 😉 No cóż, człowiek się uczy na błędach, a ten zapamiętam do końca życia 🙂 Pozdrawiam
Faktycznie raj. Chętnie się tam wybiorę bo słońce i takie połączenie kolorów to zdecydowanie coś dla mne.
Tylko uważaj na to słońce 🙂 Wyciągnij wnioski z mojej „tragedii” i nasmaruj się kremem i weź kapelusz na głowę! 😀 Pozdrawiam
Wygląda ciekawie,ale nie jest to miejsce dla mnie 😉
Dlaczego nie?
Prawdziwie magiczne miejsce! Marzy mi się od dziecka, a jakoś wciąż tam nie dotarłam!
Co do oparzenia- dla mnie tak wygląda prawie każdy wyjazd, bo nawet z filtrem 50 prędzej czy później słońce mnie dopadnie (chociaż zazwyczaj dzieje się to już pierwszego dnia). 😀