Umówmy się – Afganistan nie jest popularnym kierunkiem turystycznym, ba! W ogóle nie jest kierunkiem turystycznym. Kraj przez dziesięciolecia niszczony przez liczne wojny, biedny i zacofany gospodarczo nie cieszy się dobrą reputacją. Co więcej, mówi się, że jest kolebką i siedliskiem terroryzmu. Łukasz Kocewiak w swojej książce „Afganistan. Góry, ludzie, wojna. Opowieść o zapomnianym Hindukuszu” nie o tym pisze. Autor opowiada w niej o swojej niesamowitej przygodzie, szacunku do tamtejszych ludzi oraz miłości do gór.

O Afganistanie znowu zrobiło się głośno w sierpniu 2021 roku, kiedy ponownie do władzy doszli talibowie. Po 20-latach względnego spokoju, w tamtym rejonie kuli ziemskiej znowu zaczęło wrzeć. Podczas, gdy świat z zapartym tchem z niepokojem obserwuje, co jeszcze może się tam zdarzyć, Łukasz Kocewiak bez trwogi w sercu organizuje swoją wyprawę na szczyt afgańskiego Noszaka. A kim jest autor tej książki? Podróżnik i himalaista, który na co dzień mieszka i pracuje w Kopenhadze. Organizator wypraw wysokogórskich w Himalaje, Pamir i Hindokusz. Od ponad dziesięciu lat prowadzi swojego bloga, na którym opisuje swoje wyprawy. W reportażu „Afganistan. Góry, ludzie, wojna. Opowieść o zapomnianym Hindukuszu” dzieli się czytelnikami swoją wyprawą na najwyższy szczyt gór w Afganistanie.

Może się wydawać, że autor ma nie po kolei w głowie, skoro organizuje wyprawy do najniebezpieczniejszego kraju na świecie, i do tego jeszcze w trakcie toczącej się tam wojny, to na dodatek chce zdobyć 8-tysięczną kapryśna górę. A żeby tego było mało – ma to być samotna wyprawa.  Solowe wejście na Noszak stanowi część autorskiego projektu „8 Solo”, w którym Łukasz postawił sobie za cel zdobycie dowolnych ośmiu szczytów powyżej tysiąca, dwóch, trzech tysięcy metrów i tak aż do ośmiu tysięcy. Za każdym razem ma to być wspinaczka samotna, bez wsparcia agencji, bez sponsorów i tylko z jednym namiotem.

Zatem o czym jest ta książka? Łukasz zabiera czytelnika do Korytarza Wachańskiego. Sprawdza, czy można wspinać się bezpiecznie w afgańskim Hindukuszu. Podąża śladami średniowiecznych kupców, mudżahedinów, broniących dostępu do regionu przed talibami; czy polskich alpinistów, którzy właśnie tu rozpoczynali epokę zimowej eksploracji najwyższych gór. Był też świadkiem alpejskich zmagań młodej Hanify. Czy uda się postawić stopę pierwszej Afgance na Noszaku – najwyższym szczycie kraju jej ojców oraz czy znajdzie się jeszcze miejsce na radość w kraju zajmującym niechlubne ostatnie miejsce w Światowym Rankingu Szczęścia?

„Afganistan. Góry, ludzie, wojna. Opowieść o zapomnianym Hindukuszu” to fascynująca opowieść o kraju od dziesięcioleci targanym wojnami, zapomnianych górach, samotnym wejściu na najwyższy szczyt Afganistanu, narodzinach polskiego himalaizmu zimowego i zmaganiach afgańskich alpinistek. A wszystko to oprawione pięknymi, kolorowymi zdjęciami, które ukazują zmagania autora, ludzi spotkanych w drodze na szczyt oraz piękno tamtejszej dzikiej i niebezpiecznej przyrody.

Za książkę dziękuję: