Czy jest ktoś, kto nie widział tego kultowego filmu z lat 80-tych? Podejrzewam, że każdy z nas kojarzy polski tytuł tego klasyku „Wirujący seks” z Patrickiem Swayze i Jennifer Grey w rolach głównych. Z okazji 30-tej rocznicy premiery „Dirty Dancing” przygotowano wielke muzyczno-taneczne show, podczas którego możemy przypomnieć sobie wszystkie przeboje z kultowego filmu. Ale nie tylko muzyka gra tutaj pierwsze skrzypce, bo także taniec – „niegrzeczny taniec” – jest na pierwszym planie.

Jako kilkuletnia dziewczynka znałam na pamięć wszystkie dialogi, piosenki a także potrafiłam tańczyć jak Jonny i Baby. Razem ze starszą kuzynką urządzałyśmy przedstawienie dla rodziny i tańczyłyśmy dla nich taniec w finałowej sceny filmu. Jako mała dziewczynka oglądałam „Wirujący seks” kilka razy dziennie. Tak wiem – metody wychowawcze moich rodziców sprzed ponad dwudziestu lat mogą teraz nieco szokować, ale bez oglądania „Dirty Dancing” nie chciałam nawet jeść. Także mogę powiedzieć, że wychowałam się i na tym filmie, dorastałam razem z tym filmem, a teraz za każdym razem z sentymentem i wypiekami na twarzy oglądam „Wirujący seks”. Dlatego też gdy dowiedziałam się, że warszawskim repertuarze Teatru Roma pojawi się musical „Dirty Dancing”, bez cienia wątpliwości wiedziałam, że muszę tam być. Bez mrugnięcia okiem (ale niestety z lekkim – kilkunastominutowym – opóźnieniem) kupiłam bilety na show na drugi termin. Bilety rozeszły się jak ciepłe bułeczki i nie załapałam się na premierę, ale za to udało się dostać wejściówkę na drugi termin.

Pokrótce przypomnę fabułę filmu. Jest lato 1963 roku. Frances Houseman, zwana przez znajomych Baby, spędzają wakacje z rodziną w letnim ośrodku wypoczynkowym Kellerman’s. Pewnego wieczoru poznaje tancerza Johnny’ego Castle, uzdolnionego i przystojnego instruktora tańca. W obliczu niedyspozycji jego tancerki Penny, Baby przechodzi intensywny kurs tańca i zastępuje ją na pokazie mambo w hotelu. Wkrótce Baby i Johnny zakochują się w sobie, lecz ich związek nie jest zaakceptowany przez ojca dziewczyny.

Wybierając się na „Dirty Dancing: Music & Dance Show” do Romy byłam pewna, że będzie to typowy musical. Jak się okazało, było inaczej. Wszystkie kultowe utwory z filmu śpiewał zespół o nazwie „Dirty Band”, zaś aktorzy występujący na scenie „tylko” tańczyli – nie było żadnych solowych występów wokalnych. Musical w nieco innym wykonaniu, ale równie interesujący. Wszystko doskonale przygotowane: profesjonalny taniec, znakomity wokal i magiczna scenografia urzekły mnie totalnie.

Całe przedstawienie było istnym show z tańcem, muzyką, śpiewem i grą świateł. Pod koniec przedstawienia, w trakcie finałowej sceny, tancerze zbiegli na widownię – i tak jak w filmie – zapraszali do tańca publiczność. Miałam to szczęście, że siedziałam w odpowiednim rzędzie i jeden z tancerzy poprosił mnie do tańca 😊 Co prawda trwało to 2 minuty, ale taniec z profesjonalistą to wielkie wyróżnienie. A dodatkowo usłyszeć od niego, że „bardzo fajnie się ze mną tańczy” to już w ogóle zaszczyt 😊

Nowe brzmienie kultowych przebojów w połączeniu z niezwykłym, energicznym a momentami nawet bardzo „dirty” tańcem to przepis na doskonałe show. Chciałam pójść jeszcze raz na kolejny spektakl, ale niestety biletów już nie było. „Dirty Dancing Music & Dance Show” cieszy się taką popularnością, że mam nadzieję, iż niebawem znowu powróci na deski warszawskiego Teatru Romy 🙂