Jeszcze niecałe dwa tygodnie przed przyjazdem do stolicy Gruzji, media na okrągło trąbiły o powodzi, zniszczeniach oraz dzikich zwierzętach biegających po ulicach miasta. Na miejscu okazało się, że śladu po powodzi nie ma, zaś o niedźwiedziach, krokodylach, tygrysach i innych drapieżnikach nikt nic nie mówił. No, może poza naszym przewodnikiem, który w żartach kilkukrotnie powtarzał, że jeden lew pozostał na wolności…

Trudno mi powiedzieć czego spodziewałam się po Tbilisi, ale na pewno nie tego, co tam zobaczyłam. Może oczekiwałam rzeki płynącej po ulicach i rozpadających się domów, a może faktycznie tych zwierząt z zoo. Jedno jest pewne – gruzińska stolica pozytywnie mnie zaskoczyła. Oczywiście kontrast między dobrobytem a biedą jest wyraźnie widoczny. Z jednej strony piękna, nowoczesna architektura, z drugiej zaś slumsy znajdujące się nieopodal. Co więcej, spacerując po uliczkach czułam się tam całkowicie bezpiecznie. Niestety nie było wystarczająco dużo czasu, żeby zobaczyć wszystkie najciekawsze miejsca, czego bardzo żałuję.

Architektura Tbilisi to coś pomiędzy ruiną a nowoczesnością. Z jednej strony nowoczesne konstrukcje, z drugiej zaś urocze budynki, które jednak wymagają gruntownej renowacji. Nie da się ukryć, że zaniedbane dzielnice są zmorą każdej dużej metropolii, jednak w stolicy Gruzji nie znajdują się one na przedmieściach, a samym ścisłym centrum miasta. Z łatwością znajdziemy tam walący się lub częściowo zawalony budynek, spadające cegły czy ubytki asfaltu. Oczywiście znajdziemy wiele odrestaurowanych arterii, wraz z zadbanymi placami, jednak stanowią one zdecydowaną mniejszość.

Tbilisi jest stolicą, jednocześnie największym miastem Gruzji, zamieszkane jest przez 1,15 mln ludzi. Miasto położone nad rzeką Kurą jest głównym kulturalnym, naukowym i przemysłowym ośrodkiem Gruzji. Co warto zobaczyć będąc w stolicy tego kraju?

Stare Miasto

Starówka podzielona jest na dwie części: tą dostępną dla turystów – nową, czystą i bezpieczną oraz tą mroczną, zniszczoną i mało przyjemną. Nasz przewodnik nie chciał nam pokazać drugiego oblicza gruzińskiej Starówki, jednak po kilkudziesięciu minutach burzliwych negocjacji, zgodził się nas tam zabrać.

Jedną z ciekawszych obiektów jest Wieża Zegarowa, która przypomina twórczość Salvadora Dali. Sprawia wrażenie zbudowanej z klocków. Jest pełna kolorów, barwnych mozaik i dekoracyjnych akcentów, co sprawia, że konstrukcja wygląda iście czarodziejsko i doskonale komponuje się z tą ładniejszą częścią Starego Miasta. Tuż obok znajduje się Teatr Marionetek Rezo Gabriadze.

Nowoczesna architektura

Jak wspomniałam wcześniej, stolica Gruzji to połączenie dwóch skrajnych światów. Z jednej strony pełno jest fantazyjnych budynków, które reprezentują nurt architektury nowoczesnej. Z drugiej zaś rozsypujące się, zabytkowe budynki, które wymagają renowacji. Widać, że władze stolicy starają się zrekompensować mieszkańcom czasy, w których Gruzja borykała się z biedą. Z całą pewnością te nowoczesne konstrukcje urozmaicają krajobraz estetyczny miasta i sprawiają, że nieco bardziej przypomina ono stolicę niewielkiego kraju. Słynny Most Pokoju (autor Michelle de Lucchi), choć wizualnie nie pasuje do otoczenia, stał się już rozpoznawalnym elementem miasta. Słyszałam również określenie, które mówi, że most swoim kształtem przypomina… podpaskę. Dopełnienia tej nowoczesnej części Tbilisi stanowią budynek Pałacu Prezydenckiego (również autorstwa Michelle de Lucchi) oraz jeszcze nie oddanym do użytku budynkiem teatru (zaprojektowany przez Massimiliano Fuksas) tworzą interesujące miejsce, które powoli staje się znakiem rozpoznawczym Tbilisi.

Można odnieść wrażenie, że wszystkie te nowoczesne projekty mają podkreślać, że Gruzja dotrzymuje tempa rozwoju i chce być postrzegana jak inne kraje Europy. Gruzini aspirują, aby pomimo swojej lokalizacji, traktować ich raczej jako Europejczyków niż mieszkańców Azji. Stąd też dość łatwo można dostrzec flagi Unii Europejskiej, czy nazewnictwo obiektów, np. Plac Europejski czy Plac Unii Europejskiej. Niestety gruzińska rzeczywistość wydaje się być bardzo odległa europejskim aspiracjom.

Niecodzienna architektura

Charakterystyczną cechą tbiliskiej architektury są ręcznie rzeźbione drewniane balkony i galerie. Im są starsze, tym bardziej widoczna jest inwencja twórcza artysty-rzeźbiarza. Gruzini są bardzo z tego dumni, zaś turyści przybywają do stolicy by ją podziwiać i uwieczniać na zdjęciach. Niestety te architektoniczne dzieła sztuki, pozostawione same sobie, bardzo często popadają dziś w ruinę.

Punkt widokowy

Aby się tam dostać, najlepiej jest wsiąść do kolejki linowej, które od kilku lat kursują nad miastem. Będąc na górze, warto zrobić sobie spacerek w kierunku pomnika Matki Gruzji Kartlis Deda. Kobieta patrzy w kierunku miasta, w lewej ręce trzymając puchar wina a w prawej miecz. Winem Kartlis Deda wita przyjaciół, natomiast miecz przeznaczony jest dla wrogów. W taki sposób Gruzini pokazują światu swoje umiłowanie przyjaźni oraz silne pragnienie wolności i niezależności. Kartlis Deda powstała w 1958 z okazji jubileuszu 1500-lecia Tbilisi.

Plac Wolności

To chyba jedno z najładniejszych, a zarazem najpopularniejszych miejsc w mieście. Pośrodku Placu znajduje się kolumną, na szczycie której znajduje się pomnik św. Jerzego, patrona Gruzji. Oficjalna nazwa pomnika to Pomnik Wolności. Pomnik powstał w 2006 roku a jego autorem jest słynny gruziński rzeźbiarz Zurab Tsereteli.

Termy

Starożytne carskie łaźnie siarkowe zlokalizowane są pod ziemią, na zewnątrz natomiast podziwiać możemy ich nietypowe kopuły. Już od ponad 1500 lat zachwycają swoich gości gorącymi źródłami wód leczniczych.

Wszystkie zdjęcia umieszczone w tym poście są moją własnością, chyba że zaznaczono inaczej. Kopiowanie i używanie bez mojej zgody jest zabronione.