Grecja to moja wielka miłość, taka od pierwszego wejrzenia. W Helladzie byłam trzy razy, w tym dwukrotnie w Atenach. Pamiętam, jak 9 lat temu przybyłam do stolicy tego pięknego kraju, wówczas jeszcze jako totalny podróżniczy żółtodziób. Pamiętam też, że mimo tego, iż było upalne lato i żar lał się z nieba, a w Atenach spędziłam tylko jeden dzień, to miasto totalnie mnie zahipnotyzowało. Powróciłam po prawie dekadzie (tym razem o innej porze roku) i tylko utwierdziłam się w przekonaniu, że jest to jedno z moich ulubionych miast.

Ateny są kolebką demokracji; tutaj żyli i nauczali wybitni filozofowie; właśnie tutaj powstały najwspanialsze budowle, rzeźby czy utwory literackie epoki starożytnej. Niestety ocalałe w całości zabytki należą do rzadkości. Znajdując się na Akropolu, nie trudno sobie wyobrazić, jak 4000 lat temu, właśnie w tym miejscu Ateńczycy składali ofiary patronce miasta – Atenie i spotykali się na Agorze, by uczestniczyć w wydarzeniach kulturalnych, sprzedawać, kupować i obradować nad przyszłymi losami miasta-państwa.

Skąd się wzięła nazwa miasta? Według mitologii greckiej, bogowie olimpijscy wybierali sobie miejsca, które miały nosić ich imię, zaś mieszkańcy oddawać im cześć i chwałę. O największe miasto Grecji spierała się Atena i Posejdon. Na Olimpie zadecydowano, że wygra ten, kto podaruje miastu prawdziwie wartościowy prezent. Posejdon sprawił, że ze skały trysnęło źródło, zaś Atena zasadziła pierwsze drzewo oliwne. Bogowie zgodnie uznali, że dar podarowany przez Atenę jest najcenniejszym darem, jaki bóg podarował człowiekowi, dlatego też stolica Grecji po dziś dzień nosi imię bogini.

Od czasów Złotego Wieku miasto drastycznie się zmieniło. Obecnie Ateny nie przypominają pięknej europejskiej metropolii, a wielkie stanowisko archeologiczne. Miasto jest przeludnione, dlatego też można zaobserwować chaotyczne pomieszanie mało estetycznych elementów miejskich i wiejskich. Mało zachęcające do odwiedzin są również korki uliczne czy hałas. Grecy są przyzwyczajeni do takiego stanu rzeczy, jednak głodny wrażeń i spragniony spokoju oraz pięknych widoków turysta może się rozczarować. Mimo to przybysz powinien zaakceptować miasto wbrew wielu wadom i cieszyć się pozostałymi atrakcjami, które oferuje stolica Grecji. Na szczęście wszystkie najważniejsze pomniki starożytności znajdują się blisko siebie, dlatego też spokojnie możemy zrobić sobie spacerek wokół antycznych, przesiąkniętych wspomnieniami i historią budynków.

Co trzeba koniecznie zobaczyć:

Zespół Architektoniczny Akropolu

To właśnie Akropol, starożytne górne miasto, jest głównym celem wizyty w Atenach. Na całe szczęście budowle te nie przetrwały tylko jako porozrzucane kamienie, ale możemy oglądać fragmenty ich kolumnad, nieliczne płaskorzeźby czy mury, z których część została odrestaurowana. Propyleje, monumentalne przedsionki, otwierały wejście dla licznych procesji zmierzających „świętą drogą”. Symbolem wielkości Aten w V w. p.n.e. był również Partenon. Jednym z najważniejszych na Akropolu miejsc kultu był Erechtejon, gdzie oddawano cześć Atenie Polias (Opiekunce Miast) oraz Posejdonowi-Erechteuszowi, który toczył spory o panowanie nad Atenami. W Erechtejonie przechowywano ofiarowaną mieszkańcom przez Atenę gałązkę drzewa oliwnego, uznaną za najcenniejszy dar, jaki człowiek otrzymał od bogów. Dach południowego portyku podtrzymują słynne katiatydy, posągi dziewcząt z Kariari odziane w przylegające do ciała szaty.

Każdego dnia Akropol oblegany jest przez tłumy turystów. Nic w tym dziwnego, gdyż stanowi wizytówkę Aten. Pięknie oświetlony po zmroku, stanowi charakterystyczny i najbardziej rozpoznawalny punkt miasta. Z góry rozpościera się wspaniały widok na miasto i sąsiednie wzgórza. Bilet uprawniający do wejścia na Akropol jest dość drogi, bo kosztuje 30 euro. Jednak w cenie tego biletu możemy również zobaczyć 6 innych atrakcji.

Teatr Dionizosa

Powstał na cześć Dionizosa – boga wina i zabawy, ale również patrona aktorów i teatru. To właśnie tutaj każdego roku odbywały ateńskie Dionizja, natomiast Ajschylos, Sofokles, Eurypides i Arystofanes wystawiali swoje najsłynniejsze komedie i tragedie. Podczas okupacji rzymskiej, teatr został przebudowany, aby mogły na nim toczyć się walki gladiatorów.

Odeon Heroda Attyka

Uważa się, że jest to największy i najwspanialszy ze wszystkich starożytnych odeonów. Zbudowany na południowo-wschodnim brzegu Akropolu przez Heroda Attyka, miał czcić pamięć ukochanej małżonki. Składał się z 32 rzędów widowni, która mogła pomieścić 5-6 tys. widzów.  W epoce starożytności odbywały się w nim konkursy muzyczne i rozmaite przedstawienia. Aktualnie odbywają się tu wydarzenia w ramach Festiwalu Ateńskiego. Poza koncertami jest niedostępny dla odwiedzających, można na niego popatrzeć jedynie z góry w drodze do/z Akropolu.

Grecka Agora

Tysiące lat temu stanowiła najważniejszy punkt całego miasta, była centrum administracyjnym, kulturalnym, politycznym, handlowym oraz społecznym. To właśnie w tym miejscu odbywały się spotkania wszystkich obywateli. Przy dawnej Agorze znajdowało się wiele budynków:  świątynie, biblioteki czy budynki użytku publicznego. Z biegiem czasu Agora została zabudowana, a budowle zrujnowane. Na jej terenie znajduje się Tezejon, czyli świątynia poświęcona Hefajsosowi i Atenie.

Forum Rzymskie

Poza kilkoma kamieniami i głazami, znajduje się tam znakomicie zachowana Wieża Wiatrów z I w. p. n. e., czyli ośmiokątna wieża, która pełniła rolę miejskiego zegara oraz kierunkowskazu. Osiem kątów symbolizowało osiem wichrów. Na mnie to miejsce nie zrobiło żadnego wrażenia i przyznam szczerze, że nie w porównaniu z grecką agorą nie dorasta jej do pięt.

Świątynia Zeusa

Jest pozostałością po czasach rzymskich. Powstała w 131 r. p. n.e. i była największą grecką świątynią. W czasach swojej świetności miała 104 kolumny, z których do czasów obecnych zachowało się tylko 15. W jej wnętrzu znajdowały dwa posągi – Zeusa i cesarza Hadriana.

Łuk Hadriana

Obok Świątyni Zeusa znajduje się Łuk, który stanowił symbol oddzielenia Aten antycznych od rzymskich. Z jednej strony łuku widnieje napis „Tu są Ateny, dawne miasto Tezeusza”, natomiast z drugiej „Tu jest miasto Hadriana, a nie Tezeusza”.

Gmach Parlamentu i Grób Nieznanego Żołnierza

Budynek został wzniesiony na początku XIX wieku przez Ludwika I Bawarskiego. Również w tym miejscu umiejscowiony jest Grób Nieznanego Żołnierza, przed którym uroczysta zmiana warty wykonywana przez ewzonów, czyli żołnierzy służących w Gwardii Prezydenckiej, ubranych w tradycyjny strój (plisowane krótkie spódniczki, zaprasowane w 400 fałd upamiętniających 400 lat niewoli tureckiej, czerwone czapki z frędzlami, białe getry z pomponami, podkute czerwone trzewiki i szerokie skórzane pasy), który na pierwszy rzut oka może wywołać salwy głośnego śmiechu. Ceremonia zmiany warty odbywa się o pełnych godzinach przez całą dobę, natomiast w każdą niedzielę o godzinie 11:00 zmianie warty towarzyszy orkiestra i oddział gwardzistów.

Stadion Panathinaikos

Powstał w V w. p. n. e. Zbudowany na planie podkowy służył jako miejsce organizowania igrzysk olimpijskich odbywających się w odstępie czterech lat, ku czci patronki miasta – Ateny. W czasach okupacji rzymskiej, stadion stal się areną krwawych walk gladiatorów i dzikich zwierząt. Został odrestaurowany i zmodernizowany z okazji pierwszych nowożytnych igrzysk olimpijskich, które miały miejsce w 1896 roku.

Keramikos

Ta najstarsza nekropolia Aten, otoczona murami obronnymi, stanowi miejsce spoczynku Ateńczyków, począwszy od XII wieku p.n.e. Większość spośród znalezionych tu tablic nagrobnych (zwłaszcza tych, które upamiętniały wybitnych Ateńczyków, pochowanych w Alei Grobowców) zobaczyć można w Narodowym Muzeum Archeologicznym.

Plaka

Historyczna dzielnica miasta, znajdująca się u podnóża Akropolu. Znajdują się tutaj m.in. urocze kamienice z XVIII w., sklepiki, tawerny, muzea i  restauracje. Większość ulic jest wyłączona z ruchu i zaadaptowana na deptaki. Pomiędzy Placem Syntagma, Monastiraki i Plaką znajduje się ateńska katedra z XIX w., a obok niej świątynia z XII w. Niedaleko znajduje się stacja metra Akropolis i długi deptak prowadzący dookoła Akropolu, Tezejonu, a także cmentarza Keramikos.  To doskonałe miejsce na wieczorny spacer czy kolację w prawdziwym greckim stylu.

Anafiotika

Mój przewodnik nie wspominał o tym miejscu. Dobrze, że przewodnik, który posiadała koleżanka był lepiej zaopatrzony w informacje, bo miejsce jest magiczne. Nie jest łatwo je znaleźć, ale po wielu trudach i błądzeniu po okolicy w końcu tam dotarłyśmy. Znajduje się ono w dzielnicy Plaka, jednak zdecydowanie wyróżnia się wyglądem. Są to charakterystyczne białe domki zbudowane w stylu cykladzkim przez wyspiarzy, którzy przybyli do Aten do pracy. Kilkuminutowy spacer po Anafiotice pozwala przenieść się choćby na chwilę na jedną z wysp na Cykladach i robi niesamowite wrażenie.

Wzgórze Likavitos

Jest najwyższym wzniesieniem w Atenach (277 m n. p. m), jednocześnie stanowi oazę ciszy i spokoju. Można się tam dostać kolejką linową lub zrobić sobie spacerek.  Poza wspaniałym widokiem na panoramę miasta, na jego  szczycie znajduje się teatr, gdzie odbywają się różnego rodzaju imprezy i koncerty, a także kawiarnia, restauracja i kościół Agios Georgios. Mimo, że to niewielkie wzniesienie, to trzeba było się trochę namęczyć, żeby wdrapać się na sam szczyt. Ale widoki z góry rekompensowały cały trud wspinaczki.

Wszystkie zdjęcia umieszczone w tym poście są moją własnością, chyba że zaznaczono inaczej. Kopiowanie i używanie bez mojej zgody jest zabronione.