Od czasów Romea i Julii krąży mit, że Werona jest jednym z najbardziej romantycznych miejsc na świecie. I właśnie w tym mieście, Gary Winick postanowił nakręcić film pt. „Listy do Julii” z Amandą Seyfried i Gaelem Garcia Bernalem w rolach głównych.

Sophie (Amanda Seyfried) jest początkującą dziennikarką, która skrycie marzy o karierze pisarskiej. Razem ze swoim narzeczonym Victorem (Gael Garcia Bernal) restauratorem i smakoszem włoskich potraw, postanawiają wyruszyć w podróż „przedślubną” do Werony, miasta, które było tłem wielkiej miłości Romea i Julii. Na miejscu okazuje się, że Victor jest zbyt zajęty sprawami zawodowymi aby przebywać ze swoją ukochaną. Sophie nie rezygnuje ze zwiedzania i na własną rękę wyrusza w niezwykłą podróż. Trafia do dawnego domu Julii Capuletti, w którym poznaje tzw. „sekretarki Julii” – kobiety zajmujące się odpisywaniem na listy nieszczęśliwie zakochanych kobiet. Pewnego dnia, Sophie znajduje list sprzed pięćdziesięciu lat, który został ukryty głęboko w murze. Zaintrygowana swoim odkryciem postanawia dołączyć do „sekretarek” i odpisać na list mimo upływu czasu.

Niebawem do Werony przybywa nadawczyni listu – Angielka Claire (Vanessa Radgrave) razem ze swoim sceptycznym i zarozumiałym wnukiem Charliem (Christopher Egan). Dzięki namowom Sophie, Claire decyduje się odnaleźć utraconą miłość – włoskiego farmera Lorenzo Bartoliniego (Franco Nero). Nie jest to łatwe zadanie, ponieważ we Włoszech jest to bardzo popularne nazwisko. Jest to również bardzo dobra okazja dla Sophie do napisania fascynującego reportażu, dzięki któremu mogłaby zaistnieć w dziennikarskim świecie.

Tak zaczyna się niezwykła przygoda całej trójki bohaterów, którzy podróżują po najbardziej urokliwych zakątkach skąpanej słońcem Toskanii. Oczywiście nie jest trudno przewidzieć zakończenie filmu. Jest to historia miłości Romea i Julii pokazana w dzisiejszych czasach,  nie kończąca się tragicznie, ale wręcz przeciwnie.

Amanda Seyfried po raz kolejny pokazała, że role grzecznych i poukładanych kobiet są dla niej najodpowiedniejsze.  Na pochwałę zasługuje także Vanessa Radgrave za rolę Claire, która wierzy w miłość na całe życie. Ciekawa, a momentami także śmieszna, chociaż epizodyczna rola przypadła Gaelowi Garcí Bernala, który rozpływa się nad wszystkim, co włoskie i godzinami potrafi rozczulać się nad jedzeniem.

Film ogląda się przyjemnie, chociaż momentami robi się nudno. Fabuła jest mało skomplikowana, przewidywalna i  dość banalna. Jednak przepiękne i urokliwe włoskie krajobrazy rekompensują braki w fabule i powodują, że człowiek pragnie być w tych wszystkich miejscach. Z drugiej strony mało wyszukana „akcja” nie zmusza widza do myślenia, dzięki czemu podczas seansu można się zrelaksować i odpłynąć w we własnych marzeniach.